15: België pakt derde plaats op WK 2018 dankzij (tweede) zege tegen Engeland

Sport | In de aanloop naar het EK voetbal 2020, het toernooi dat de Belgen misschien een langverwachte eerste overwining in een internationaal toernooi (uitgezonderd de Olympische Spelen van 1920) kan opleveren, richt Proximus Pickx de schijnwerpers op 20 sleutelmomenten in de geschiedenis van de Rode Duivels die ons kippenvel gaven… in positieve, of negatieve zin. Het EK 2020 mag dan wel vlak voor de deur staan, toch spelen de beelden van het vorige grote toernooi nog geregeld door onze hoofden. Het WK-sprookje in Rusland drie jaar geleden werd een van de mooiste passages in onze Belgische voetbalgeschiedenis. Bekroond met een bronzen medaille na winst tegen Engeland in de troostfinale.

Door Pickx

Gepubliceerd op 06.06.21

3min

Op 11 juli 2018 ontwaakte voetbalminnend België met een kater. De clash tegen Frankrijk in de halve finales van het WK eindigde na een felbevochten en spannende wedstrijd op een 1-0 nederlaag. Het kleinste verschil, maar wel genoeg om de droom om wereldkampioen te worden uiteen te laten spatten.

Er wachtte echter nog een wedstrijd voor onze Rode Duivels naar huis mochten vliegen: de troostfinale. Een kans om alsnog een medaille te pakken op een WK, iets waar ons land nooit eerder in geslaagd was.

De tegenstander in die WK-afsluiter was Engeland. Opnieuw. Want ook in de groepsfase stond een duel met de Britten op het programma (0-1 winst dankzij een wondermooie goal van Januzaj). Bovendien sowieso al een treffen met een speciaal randje, aangezien zowat de helft van de Rode Duivels op dat moment in de Premier League actief was. In die eerste wedstrijd stond enkel groepswinst op het spel, maar in deze tweede confrontatie ging het om een bronzen medaille.

Meunier opent de score

Tot voor die wedstrijd luidde de kritiek op onze nationale ploeg wel eens dat er vaak te slap begonnen werd. Maar dat was absoluut niet het geval op die 14^de juli. De Duivels kwamen met het mes tussen de tanden op het veld, zonder twijfel gebrand op revanche na die smadelijke nederlaag enkele dagen eerder tegen Frankrijk.

Al na amper 4 minuten mochten de Belgische fans een eerste keer opveren: Romelu Lukaku stuurde Nacer Chadli diep, de held uit de achtste finales tegen Japan zette de bal voor doel, waarbij de goed gevolgde Thomas Meunier voorbij doelman Pickford kon prikken. De rechtsback van PSG plaatste België meteen in een zetel.

België bleef nadien sereen het ritme dicteren en domineerde The Three Lions. Het is enkel dankzij de doelman Jordan Pickford dat Engeland gespaard bleef van een pandoering. Hij ranselde pogingen van De Bruyne (12^de minuut) en Lukaku (16^de en 56^ste minuut) uit zijn kooi. Aan de overzijde werden de Engelse spitsen Kane en Sterling amper in stelling gebracht.

Toby to the rescue!

In de 70^ste minuut volgde plots een kantelmoment. Via een mooie dubbelpass met Marcus Rashford dook middenvelder Eric Dier alleen voor Thibaut Courtois op. Hij rondde netjes af, maar in allerlaatste instantie kwam Toby Alderweireld aangerend en verijdelde met een ultieme tackle de gelijkmaker. Balen voor Dier, ploegmaat van Toby bij Tottenham.

Het schudde de Belgen weer wakker. Tien minuten later leidde Dries Mertens een actie in dat misschien wel het mooiste doelpunt van het WK had kunnen worden. De aanvaller van Napoli recupereerde de bal op de eigen helft en zette een counter op. In combinatie met De Bruyne werden het middenveld en de verdediging van de Engelsen op een hoopje gespeeld. Met een voorzet bereikte Mertens ploegmaat Meunier, die opnieuw goed gevolgd was, aan de tweede paal. Een magistrale volley kon maar net door Pickford gepareerd worden.

De verlossing en de medaille

Uitstel maar geen afstel. Op acht minuten van het einde lanceerde De Bruyne Eden Hazard met alweer een van die machtige doorsteekpasses van hem. De aanvoerder van de Duivels aarzelde niet en prikte de 2-0 tegen de touwen. Daarmee was de laatste hoop van de Engelsen in de kiem gesmoord.

De derde plaats op het WK 2018 in Rusland was een feit voor België. Een resultaat waarmee de Gouden Generatie (eindelijk) beter deed dan de vierde plaats van België op het WK van 1986 in Mexico. De ontgoocheling van de gemiste finale maakte op die manier toch wat plaats voor een gevoel van trots omwille van die historische prestatie.

Roberto Martínez en zijn spelers mochten hun bronzen medaille in ontvangst nemen, waarna een lange feestnacht wachtte en enkele dagen later een waar volksfeest op de Grote Markt van Brussel.