6: David Platt stuurt ijzersterke Rode Duivels op het WK van 1990 met lege handen huiswaarts

Sport | In de aanloop naar het EK voetbal 2020, het toernooi dat de Belgen misschien een langverwachte eerste overwining in een internationaal toernooi (uitgezonderd de Olympische Spelen van 1920) kan opleveren, richt Proximus Pickx de schijnwerpers op 20 sleutelmomenten in de geschiedenis van de Rode Duivels die ons kippenvel gaven… in positieve, of negatieve zin. In de geschiedeis van het WK voetbal beleefden onze Rode Duivels geweldige, maar ook dramatische momenten. Zo werd 26 juni 1990 een horrordag voor België. In de 1/8^e finales leek de partij tegen Engeland op een penaltyreeks te gaan eindigen, ware het niet dat David Platt er in de 119^de minuut anders over besliste.

Door Pickx

Gepubliceerd op 15.06.21

3min

Ondanks een knappe kwalificatie voor het WK zaten de Belgen niet op rozen richting de Mundial in Italië. Veel draaide ronde de figuur van Enzo Scifo. Gezien zijn sterrenstatus was zijn plek in de kern onbetwistbaar, maar Scifo lag echter niet bijster goed in de groep. Ook de nieuwe bondscoach, Walter Meeuws, maakte zich niet populair. Die lag vooral in de clinch met de pers. Wanneer er in twee laatste kwalificatieduels niet werd gewonnen tegen Zwitserland en Luxemburg, hoewel de Belgen hun WK-ticket al op zak hadden, werd Meeuws door de voetbalbond richting de exit geduwd. Zijn voorganger Guy Thys keerde terug naar het voorplan.

Defensief WK

Ondanks de turbulente voorbereiding startten de Belgen met veel ambitie aan het WK. De kern werd namelijk nog hoger ingeschat dan die van het wereldkampioenschap in 1986, toen de halve finale bereikt werd. “We werden zelfs het Brazilië van Europa genoemd”, herinnert toenmalig speler Franky Van der Elst zich.

De Rode Duivels eindigden uiteindelijk als tweede in hun poule met Zuid-Korea, Uruguay en Spanje. Tegen de eerste twee landen werd er makkelijk gewonnen, maar de Spanjaarden klopten nipt ons Belgenland. La Roja nam zo revanche voor hun uitschakeling op het WK van 1986. Vanwege het verlies moest België het in de 1/8^e finales opnemen tegen Engeland.

De wedstrijd in het Stadio Renato Dall’Ara van Bologna was van het allerbeste wat het WK, waar verdedigend voetbal hoogtij vierde, te bieden had. De wereldvoetbalbond FIFA zag zich na het wereldkampioenschap zelfs genoodzaakt om de spelregels rond buitenspel en de terugspeelbal op de keeper bij te sturen.

Blinde voetbalgoden

De Belgen domineerden en troffen via Enzo Scifo en Jan Ceulemans het doelkader. De Britten werden dan weer benadeeld door een onterecht afgekeurde goal wegens vermeend buitenspel. “De Engelsen lagen onder en we voelden dat we hen konden kloppen”, aldus Van der Elst. Maar na 90 minuten viel er geen goal te bespeuren. Verlengingen dus en ook daar leek het erop dat er niet zou gescoord worden.

Na 119 minuten stond het nog steeds 0-0. De laatste seconden van de verlengingen tikten weg toen Erik Gerets op het middenveld een fout maakte op Paul Gascoigne. Gazza dropte de bal vervolgens in het strafschopgebied waar invaller David Platt vanuit de draai met een volley Michel Preud'homme verschalkte. De Belgische droom spatte onverbiddelijk uit elkaar. Amper enkele seconden na de goal van Platt werd de wedstrijd afgefloten. “De voetbalgoden zijn blind”, zei wijlen sportverslaggever Jan Wauters op het moment van de uitschakeling.

De ontgoocheling bij de Rode Duivels was enorm. Ze hadden beter voetbal gebracht dan vier jaar voordien in Mexico, maar moesten twee rondes eerder naar huis. “Het deed ongelooflijk veel pijn”, herinnerde Jan Ceulemans zich. De Caje zou vlak na de uitschakeling de deur van de nationale ploeg achter zich toetrekken. Voor David Platt werd het een heel ander verhaal. Zijn carrière kreeg een ferme boost en zou na het WK zijn heil gaan zoeken in Italië, bij onder meer Juventus en Sampdoria.

Bekijk hieronder het dramatische uitschakeling van de Rode Duivels op het WK van 1990.